هم آفرینی تغییر(فصل11و12)

-فرافکنی ابرمن تنبیه گر

فرد در کار درمان باید قبل از اینکه قضاوت درونی اش را ببیند فرافکنی اش را ببیند.

-برونی سازی : فرافکنی ابرمن ،مقصر پنداشتن و گله کردن 

در برونی سازی بیمار احساسی دارد و مضطرب میشود و خودش را تنبیه میکند.با مقصر دانستن سایرین، متوجه نمیشود که خودش دارد خودش را تنبیه میکند.مقصر دانستن و گله کردن نتابج برونی سازی هستند.

-فرافکنی ابرمن مرضی جهت اجتناب از تجربه احساس گناه :سپس به انتظار قضاوت این قاضی بی انصاف پنداشته شده مینشینند.یا سایرین را تحریک میکنند تا در موردشان قضاوت کنند.

-فرافکنی های نوسانی به درمانگر

بیمارانی که آسیب منششان در سطح روان نژندی است بصور زیر هم ذات پنداریهایشان را عملی میکنند : با خودشان و درمانگر همان کاری را میکنند که سایرین به آنها روا داشته اند ،فکر میکنند درمانگر میخواهد همانکاری را بکند که در گذشته با آنها شده است.

بیمارانی که سطح آسیب شناسیشان مرزی است یک لحظه از خودشان انتقاد میکنند و یک لحظه از شما و بعد از مدتی دوباره از خودشان .یک لحظه نقش والد انتقاد گر و یک لحظه نقش کودک انتقاد شده  

بیماران دارای آسیب شناسی منش مرزی هستند یا با ابرمن مرضی هم ذات پنداری میکنند یا آن را به درمانگر فرافکنی میکنند.قبل از آنکه درمانگر دفاعهای جدا سازی و فرافکنی را بازسازی کند ،کنکاش در احساس بی فایده است.

فردی که خودتنبیهی و تحریک دیگران برای تنبیه کردنشان را جایگزین احساس گناه میکند ، وقتی  کس دیگری او را تنبیه میکند میتواند کمی احساس راحتی کند.

احساس گناهکار بودن هم عملکردی دفاعی بیمارانی است که میگویند "احساس میکنم خیلی گناهکارم " ، زیرا اغلب موضع بی مسوولیت میگیرند . تا وقتی که احساس گناهکار بودن دارم ، مجبور نیستم صدمه ای را که باعث آن شده ام جبران کنم ، مجبور نیستم به درد طرف مقابل پاسخی بدهم یا آن را جبران کنم.

"جوهره محبت حذف رنج نیست ، بلکه هدایت فرد به سمت حقیقت است ، بطوریکه قادر باشد ، زندگیش را در مسیر حقیقت هدایت کند".

شاید این جمله رو در  یک برهه زمانی کوتاه مدت ، توی زندگی بتونم بپذیرم ، ولی در بلند مدت حتما ترجیح میدم با جمله ای از نیچه زندگی کنم که میگه : 

"اون حقیقتی که با خودش شادی نیاره ، دروغه "

با احساس گناهکار بودن روان نژندانه مثل دفاع برخورد نکنید ، یعنی آن را کنکاش نکنید.به بیماران کمک کنید تا بتوانند با تجربه عمیق خشم قتل خواهانه ، احساس گناه سالم، سوگ ، نیاز ، عشق و درد حاصل از پاره شدن پیوندها روبرو شوند ، در اینصورت دیگر نیازی به دفاع خودتنبیه نخواهد بود.

بازتاب دادن آسیب ابرمن 

-آسیب خفیف ابرمن 

در این حالت فرد به نرمی از خودش انتقاد میکند و به سادگی میتوان به او کمک کرد تا دفاع را ببیند و از آن رویگردان شود.

-آسیب خفیف تا متوسط ابرمن 

در این بیمار فقط لازم است درمانگر به تعارض بین دفاع بیمار  و هدف بیمار اشاره کند تا بیمار از  دفاعش رویگردان شود.

-آسیب متوسط ابرمن 

در اینجا هم ذات پنداری بیمار با دفاع قویتر است .درمانگر دفاع را توصیف میکند و سپس آن را بازتاب میدهد ، طوریکه بیمار آن را ببیند و از آن رویگردان شود.اگر درمانگر از طرف دفاع بیمار صحبت کند ، بیمار آسانتر میتواند آن را درون خودش ببیند.این به اصطلاح فنون متناقض نما ظرفیت خودمشاهده او را تقویت میکند.

هرگز زمانی که بیمار از شما عصبانی است یا زمانی که شما میل دارید با او جروبحث کنید امیال و افکار خودتخریب گر بیمار را بازتاب ندهید، زیرا باعث اخلال در اتحاد درمانی خواهد شد . بازتاب دادن ابرمن مرضی ففط زمانی تاثیر گذار است که درمانگر هیچ میلی به کنترل ،جروبحث یا مخالفت با بیمار را حس نکند.